نام گذاری سال 86 به نام «اتحاد ملی و انسجام اسلامی» از طرف مقام معظم رهبری با قطع و یقین منبعث از شناخت عمیق وگسترده رهبری حکیم و الهی انقلاب اسلامی است که می تواند اهداف ملی و فراملی ملت مسلمان ایران و امت اسلامی را در گستره جهانی برآورده نماید.

نام گذاری سال 86 به نام «اتحاد ملی و انسجام اسلامی» از طرف مقام معظم رهبری با قطع و یقین منبعث از شناخت عمیق وگسترده رهبری حکیم و الهی انقلاب اسلامی است که می تواند اهداف ملی و فراملی ملت مسلمان ایران و امت اسلامی را در گستره جهانی برآورده نماید.

واقعیت این است که ملت مسلمان ایران و امت اسلامی درشرایط حساس و ویژه ای قرار دارند که ضمن برخورداری از فرصت های گوناگون با توطئه های فراوانی از ناحیه نظام سلطه، صهیونیسم بین المللی و قدرت طلبان جهانی مواجه هستند که تنها با شناخت مناسب از شرایط زمانی قادر خواهند بود از میان انبوه چالش ها، فرصت هایی را فراهم نمایند و با بهره مندی از این فرصت ها به اهداف والای خود دست یابند.

قراین و شواهد نشان از شرایط ویژه ای از رفتارهای نظام سلطه با جهان اسلام و امت اسلامی دارد. چنانچه بوش به عنوان یکی از صحنه گردانان راهبردهای خصمانه علیه امت اسلامی و رئیس تیم دشمنی توطئه گران جهانی علیه انقلاب اسلامی پس از شکست توطئه های جنون آمیز نظامی و سیاسی جریان نو محافظه کار صهیونیستی مدعی نظم و نظام نوین جهانی علیه مسلمانان و کشورهای اسلامی اقرار می کند که «... چالشی که سراسر خاورمیانه را فراگرفته، بیش از یک درگیری نظامی است.

این درگیری تعیین کننده پیروزی ایدئولوژیکی عصر ماست... هم اکنون آمریکا در درگیری وارد شده که راه آینده قرن جدید را معین می کند». باید شرایط کنونی امت اسلامی و به ویژه انقلاب اسلامی را با حساسیت و دقت بیشتری مورد توجه قرارداد.

مسلم این است که آمریکا پس از حدود سه دهه دشمنی علیه ملت ایران و ملت ها وجریانات همگرابا انقلاب اسلامی و با طراحی و اجرای توطئه های گوناگون چند وجهی و متراکم امروزه با ناکامی درافغانستان، شکست درعراق و شکست مفتضحانه اسرائیل از حزب الله لبنان درجنگ 33 روزه و از همه بالاتر ناکامی و شکست های پی درپی از مواجه با ایران اسلامی در شرایط و موقعیت ویژه ای قرارگرفته است وبا روی آوردن به توطئه های جدید درصدد جبران این شکست ها برآمده است.

لذا جورج بوش با طرح نبرد ایدئولوژیکی تغییر چهره خاورمیانه را آرزو می کند؟دولتمردان قدرت طلب آمریکا پس از این که با حادثه 11 سـپتامبر 2001-صرف نظر از دلایل و عوامل شکل گیری حادثه - برای اولین بار امنیت سرزمین اصلی خود را شکننده یافتند لذا با تشدید نگاه منفی نسبت به جهان اسلام،سعی نمودند با حضور درکانون های تهدید و تغییر ژئوپلتیک و ژئو استراتژیک مناطق تهدید، استراتژی تازه ای را شکل دهند که متأثر از آن کمربند امنیتی جدیدی را دور قدرت های رقیب ایجاد و حلقه محاصره ایران اسلامی را تنگ تر نمایند و در این راستا اتهام «تروریسم» و ضرورت ائتلاف همگانی علیه آن بهانه ای شد تا آن ها با حمله به کشورهای مخالف و سرکوب جریانات اسلامی راه رسیدن به اهداف توسعه طلبانه خود را هموار سازند و حمله به افغانستان عراق بر این اساس طراحی شد.

با وجود ادعاهای فوق قراین و شواهد حاکی از آن است که سردمداران جنگ طلب کاخ سفید با برخورداری از همراهی همه جانبه انگلیسی ها و اسرائیلی ها اشاعه دمکراسی، مبارزه با تروریسم و مبارزه با انتشار سلاح های هسته ای را پوششی برای تضعیف رقبا و انتقام گرفتن از امت اسلامی و به ویژه ملت مسلمان ایران قرار داده اند تا انقلاب اسلامی را مهار و از گسترش امواج احیاگر و معنویت بخش این معجزه قرن جلوگیری نمایند و از این روی رویای تسلط بر کشورهای اسلامی (افغانستان و عراق)، از بین بردن جریانات همگرا با انقلاب اسلامی (حزب الله لبنان، انتفاضه ملت فلسطین، خیزش مردمی عراق و...) و محدود و منزوی کردن جمهوری اسلامی ایران و سرکوب قدرت الهام بخش آن را درخواب غفلت خود رقم زدند، اما حوادث افغانستان، عراق و لبنان آمریکا را در باتلاقی فرو برد که کابوس «ویتنام» و «فاجعه» شکست درعراق افکار پریشان بوش و تیم همکارش را به خود مشغول نموده است.

واقعیت این است که آمریکا با شکست درعراق که به اقرار خود آن ها حدود 4000 کشته، 15000 زخمی و بیش از  400 میلیارد دلار تنها بخشی از تلفات و خسارت های ناشی از حضور ارتش فوق مدرن این ابر قدرت ادعایی بوده است و شکست مفتضحانه رژیم صهیونیستی از حزب الله لبنان در جنگ 33 روزه -که باید این شکست را شکست مستقیم سردمداران کاخ سفید از بازوان مقتدر امت اسلامی دانست - امروزه در وضعیت و تنگنای خاصی قرارگرفته، لذا با همه توان رویاروی امت اسلامی و انقلاب اسلامی صف آرایی نموده و جنگ روانی، اختلاف افکنی بین ملت ایران و دیگر ملت های مسلمان و تفرقه قومی و مذهبی از محورهای عمده این توطئه ها به حساب می آید و در این راستا مرعوب کردن مسئولان و نخبگان، تضعیف اراده عمومی، تضعیف اعتماد به نفس مردم، سست کردن وحدت مردم و مسئولان در ایران و اختلاف اندازی بین ملت مسلمان ایران و دیگر ملت ها و جلوگیری از انسجام امت اسلامی را به عنوان اهداف خود تعیین نموده است.

آمریکایی ها پس از حدود ? سال از اشغال افغانستان و چهار سال اشغال عراق امروزه نه تنها موفق به سرکوب تروریسم نشده اند، در برقراری امنیت مورد نظر توفیق نیافته اند، در جلوگیری از قتل روزافزون سربازان آمریکا عاجز مانده اند، در زمینه دولت سازی و ملت سازی مبتنی بر آموزه ها و ارزش های آمریکایی ناکام شده اند، دموکراسی ادعایی آن ها جز کشتار، شکنجه، هتک حیثیت انسانی و... جلوه دیگری نداشته است بلکه هر روز شاهد افزایش نفوذ معنوی جمهوری اسلامی ایران در میان ملت ها و مسلمان ها بوده و از طرفی ناتوانی، ضعف، عجز، ناکامی و شکست خود را در عرصه های بین المللی و به ویژه در منطقه با اهمیت خاورمیانه مشاهده می کنند که نتیجه آن خطر افول و زوال تاریخی ابرقدرتی آمریکا خواهد بود.

براساس واقعیت های پیش شمرده استراتژی جدید آمریکا فشار بیشتر به جمهوری اسلامی ایران و جریانات همگرا با انقلاب اسلامی در منطقه با تکیه بر همه توان سخت افزاری و نرم افزاری خواهد بود که به کارگیری توان سخت افزاری و ابزار نظامی به دلایلی چون: ناکامی آن ها در افغانستان و عراق، شکست آن ها در عرصه فلسطین و لبنان، افزایش انزجار منطقه ای و بین المللی ناشی از اقدامات نظامی گری و یک جانبه گرایی آمریکا، شرایط ویژه و تأثیرگذار نهضت های اسلامی همگرا با ج.ا.ا در زمینه بازدارندگی و از همه مهم تر به دلیل جایگاه مردمی ج.ا.ا و نقش آفرینی آحاد ملت در زمینه دفاع با موانع اساسی روبرو بوده، لذا اختلافات مذهبی، تحریکات قومی و ایجاد رعب و وحشت ناشی از جنگ گسترده روانی در این استراتژی از اهمیت ویژه ای برخوردار است و در این زمینه هوشیاری، اعتماد به نفس، آمادگی مبتنی بر رویکرد مردمی معنوی، امید به آینده، نشاط و اعتماد به خدا چونان گذشته برای ملت ایران از ضرورت های انکارناپذیر محسوب می شود و سلاح پرقدرت صبر و تقوا، ولایت محوری و حفظ انسجام و وحدت به اتحاد ملی کمک نموده و توطئه های دشمن را ناکام خواهد گذاشت.

درست است که امروزه دنیای اسلام یک وضع استثنایی دارد. امروز فرصت بسیار بزرگی در اختیار امت اسلامی قرار گرفته است، امواج بیداری بر گستره جهان اسلام حاکم شده است و ملت های اسلامی متوجه حقوق از دست رفته خود توسط نظام سلطه و ایادی آن ها شده اند که نمونه های آن را می توان در قیام ملت عراق به لبنان و فلسطین علیه ظلم و جنایت مشاهده نمود، ولی دشمن زخم خورده امت اسلامی تلاش برای پاشیدن ویروس اختلاف، تردید، بی صبری در جوامع اسلامی را مدنظر قرار داده است و راه مناسب مبارزه با این توطئه دشمن نیز علاج بیماری مهلک اختلاف و توجه به همگرایی، انسجام، اتحاد ملی و اسلامی ملت های مسلمان است و شناسایی دست ها و دسیسه های پنهان دشمنان از ضرورت های اولیه برای موفقیت در این جبهه است.

تفاهم و انسجام اسلامی به عنوان یک ضرورت انکارناپذیر در تعالیم قرآن کریم و سیره و سنت نبوی مورد توجه و تأکید قرار گرفته است، آیات: «انما المؤمنون اخوه (سوره حجرات، آیه10 )»، «و اعتصموا بحبل الله جمیعا و لاتفرقوا» (سوره آل عمران، آیه 103) و «و ان هذه امتکم امه واحده و اناربکم» (سوره انبیاء، آیه 92) و روایات شریفه: «المومنون ید واحده علی من سواهم (بحارالانوار، ج61، ص 251)، «والمؤمنون کالبنیان الواحد یشد بعضها بعضا» (جامع الاخبار، ص 85)، «المومنون کالجسد الواحد» (بحار، ج ??، ص 51) و «الزمواالسواد الاعظم فان یدالله علی الجماعه» (نهج البلاغه، خطبه 127) نمونه ای از تأکیدهای وافر بر این مهم می باشد.

علاوه بر این تأکیدها در وضعیت کنونی که قدرت های سیاسی دنیا علیه رشد روزافزون اسلام و انقلاب اسلامی متحد گشته اند انسجام اسلامی و ایجاد جبهه مستحکم و واحد امت اسلامی در مقابله با استکبار جهانی و کفر و الحاد بین المللی از ضرورت های عقلی محسوب شده و عدم اهتمام جدی به آن باعث ضعف و عقب ماندگی و مظلومیت مسلمانان در عرصه های منطقه ای و جهانی خواهد شد لذا در شرایطی که استکبار جهانی با روند رو به رشد اسلام گرایی در جهان با شیوه های مختلف و به ویژه روش فرهنگی- اجتماعی به مقابله برخاسته است و با ترویج دنیاگرایی در جوامع اسلامی، دامن زدن به اختلافات و ایجاد تفرقه در جهان اسلام، و مسخ اسلام و فرهنگ اسلامی با بهره گیری از ضعف های درونی مسلمانان عظمت و اقتدار امت اسلامی را نشانه رفته است. شناخت شیوه های مورد نظر دشمن و راه کارهای مناسب برای پیشگیری از آثار این تهاجم نیز از ضرورت ها می باشد.

چندی است که دشمنان امت اسلامی ترویج موادمخدر و مشروبات الکلی، اشاعه فحشاء و منکرات از طریق ماهواره و وسایل ارتباط جمعی، دامن زدن به اختلافات ادیان و مذاهب، تقویت روحیه ناسیونالیستی و نژادگرایی، بزرگ نمایی اختلاف سلایق، طرح انحصار دین در روابط فردی انسان و خدا، تشدید نظریه استعماری جدایی دین از سیاست، تضعیف غیرت مسلمانان در دفاع از مقدسات اسلامی، ترویج اسلام به روایت غرب و اشاعه اسلام مرعوب در مقابل استکبار را در دستور کار قرار داده اند و با تحریک جریاناتی از مسلمانان و جداکردن آن ها از امت اسلام که بی توجه به بعد عقلانی دین هستند و به مسائل اصلی و زیربنایی تفکر اسلامی عنایت نداشته و بیش از حد به مسائل فرعی می پردازند، به مقتضیات زمان بی توجهند و از سعه صدر لازم برخوردار نیستند و از اهداف جهان شمول اسلام ناب محمدی(ص) غافلند و در نهایت به اتخاذ روش، و شیوه های مناسب تعامل با دیگر جوامع اسلامی بی توجهند درصدد تحقق اهداف شوم خود برآمده اند که در رأس اهداف آن ها مبارزه با رشد اسلام گرایی و به انحطاط کشاندن جوامع اسلامی است.

دشمنان امت اسلامی و ملت مسلمان ایران در طول سه دهه اخیر که جوامع اسلامی متأثر از عنصر الهام بخش انقلاب اسلامی قدم های بلندی را برای بازگشت به مجد و عظمت اسلامی خود برداشته اند تلاش های گوناگونی برای انحطاط مسلمین و جلوگیری از رشد فزاینده اسلام گرایی نموده اند ولی امت اسلامی نیز با توجه به پیشینه درخشان خود و به ویژه تجربه این سه دهه عوامل زیر را به عنوان اهم عوامل پیشرفت تاریخی خود شناسایی نموده اند:

1) الهام از قرآن و اسلام و سیره و سنت نبوی

2) درک صحیح از تعالیم عالیه اسلام و عمل به آموزه های وحیانی و قرآن

3) وحدت و یکپارچگی در پرتو توحید و اجتناب از تفرقه و تعصبات قومی، نژادی

4) شناخت و به کارگیری توان مادی و معنوی بالقوه و بالفعل جهان اسلام در راه عظمت و اعتلای اسلام و مسلمین

5) برخورداری از عزت نفس و اعتماد به خویشتن و ایمان به قدرت و توان خودی و تلاش برای به فعلیت رساندن آن.

6) آزاداندیشی و آزادگی و اجتناب از افکار خرافی (تحجر و افراطی) و توجه به نقش آفرینی انسان و اراده انسانی در تحقق حوادث با الهام از اسلام راستین.

7) داشتن روحیه تعاون و عظمت خواهی اسلام در هر وضعیت حتی با فداکردن جان و مال

8) هوشیاری در زمینه شناخت توطئه ها و وسوسه های تفرقه انگیز دشمنان اسلام و خنثی نمودن توطئه آن ها با تدبیر و نیروی ایمان و معنویت

9) تلاش برای روزآمدی مسلمین در عرصه های مختلف علمی

10) و...

که بازگشت به آموزه های اسلام راستین، خودباوری، دشمن شناسی، شناخت و رعایت مقتضیات زمان، دوری از تعصبات، توجه به اصول و ... جایگاهی ویژه ای برخوردار بوده و نقش محوری و کلیدی در تحقق رشد و پیشرفت مسلمین داشته و دارد. از طرفی امت اسلامی توجه دارد که:

«گروه گرایی، تفرقه و تعصبات قومی، افکار خرافی و موهوم، جداکردن دین از دنیا، عدم اعتماد به نفس (خودباختگی)، بی خبری و دوری از پیشرفت های علمی، تأثیرپذیری از تحریکات خودفروختگان و... از جمله عوامل عقب ماندگی انحطاط مسلمان ها هستند که با کنارگذاشتن و مبارزه با آن ها زمینه برای انسجام اسلامی جوامع مختلف اسلامی فراهم می شود.

ملت بزرگ و هوشمند ایران اسلامی نیز به خوبی دریافته است که برای تحقق اهداف بلندی چون: استقلال ملی، عزت ملی و رفاه عمومی نیازمند به هوشیاری، نشاط، اعتماد به نفس و از همه مهمتر توجه به نقش کلیدی ولایت و رهبری و توکل به خدا است تا بتواند با یکپارچگی و اتحاد ملی ضمن رسیدن به اهداف ملی گام های بلندی را برای تحقق انسجام امت اسلامی بردارد.